Rada Europejska 23-24 października 2014 r.

Realizacja postulatów PL w przyjętych konkluzjach Rady Europejskiej

• Kontynuacja przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji dla sektora elektroenergetycznego do 2030 r. – w konsekwencji ograniczenie wzrostu cen energii elektrycznej zarówno dla odbiorców indywidualnych, jak i przemysłowych;

• Uwzględnienie klauzuli rewizyjnej wzmacniającej rolę Rady Europejskiej w zakresie przyszłych inicjatyw legislacyjnych dot. pakietu klimatyczno-energetycznego UE;

Pkt 1 konkluzji RE: „Rada Europejska będzie prowadzić przegląd wszystkich elementów przedmiotowych ram i nadal wytyczać – w stosownych przypadkach–strategiczne kierunkidziałania, zwłaszcza w odniesieniu do konsensusu w kwestii sektorów objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji (ETS), sektorów nieobjętych tym systemem, w kwestii połączeń międzysystemowych i efektywności energetycznej w stosownych przypadkach – strategiczne kierunki działania"

Zapis jest istotny w kontekście podejmowania dalszych istotnych decyzji w ramach jednomyślności.

• Przyjęcie niewiążącychna poziomie krajowymcelów w zakresie OZE i efektywnościenergetycznej.

Pkt 3 konkluzji RE „Powyższe cele zostaną zrealizowane z pełnym poszanowaniu swobody,z jaką państwa członkowskie mogą określać swoje koszyki energetyczne. Cele nie zostaną przełożone na cele wiążące krajowo.”

• Podkreślenie zróżnicowanego poziomu rozwoju państw członkowskich przekładającego się na większy wysiłek redukcyjny dla państw o niższym PKB;
  

• Powstanie nowej rezerwy obejmującej 2% uprawnień w zakresie unijnego ETS - wpływy z rezerwy będą wykorzystywane do zwiększenia efektywności energetyczneji do modernizacji systemów energetycznych państw członkowskich o niskich dochodach (PKB na mieszkańca poniżej 60 % średniej UE^*), tak aby ich obywatele mogli korzystać z czystszej i bezpiecznej energii po przystępnej cenie;
  

• Wezwanie Komisji Europejskiej, aby w swoich dalszych działaniach (legislacyjnych) poszukiwała rozwiązań akceptowalnych dla państw członkowskich;
  

• Kontynuacja bezpłatnego przydziału uprawnień dla sektorów przemysłowych zagrożonych ucieczką emisji (zjawiskiem carbon leakage).

 

Rada Europejska 23-24 października 2014 r.

Możliwe negatywne konsekwencje potencjalnego braku przyjęcia konkluzji RE
(w przypadku zgłoszenia veto przez PL)  

• Brak wynegocjowania korzystnych dla PL mechanizmów kompensacyjnych i sprawiedliwego podziału obciążeń (w kontekście dalszych nieuniknionych nacisków niektórych państw na przyjęcie ambitnych celów); 
  

• Ryzyko przyjęcia niekorzystnych dla PL celów redukcyjnych w przyszłości, w procedurze nie wymagającej jednomyślności państw członkowskich (na forum RE) – ryzyko przyjmowania ustaleń w drodze procedury legislacyjnej, tj. w drodze głosowania większością kwalifikowaną w ramach Rady UE; 
  

• Brak kontynuacji rozwiązań służących przeciwdziałaniu carbon leakage oraz przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji dla sektora elektroenergetycznego; 
  

• W związku z powyższym wzrost cen energii większy niż bez pakietu (zarówno dla odbiorców indywidualnych, jak i przemysłowych) oraz utrata konkurencyjności gospodarki; 
  

• Brak uwzględnienia często podnoszonego przez PL postulatu dot. konieczności zapewnienia przystępnych cen energii; 
  

• Brak powstania nowej rezerwy obejmującej 2% uprawnień w zakresie unijnego ETS na cele modernizacji energetyki i zwiększenia efektywności energetycznej; 
  

• Brak wzmocnienia roli Rady Europejskiej w procesie realizacji polityki klimatyczno-energetycznej UE i wskazania, że dalsze kluczowe decyzje w tej prawie będą podejmowane na poziomie RE (uprawnienie rewizyjne); 
  

• Brak uwzględnienia istotnego zalecenia Rady Europejskiej dla Komisji Europejskiej, aby w swoich dalszych działaniach (legislacyjnych) poszukiwała ozwiązań akceptowalnych dla państw członkowskich; 
  

• Zagrożenie braku uwzględnienia w przyszłych rozwiązaniach zapisów podkreślających różny poziom rozwoju państw członkowskich i w związku z tym konieczność zastosowania sprawiedliwego podziału wysiłków 

• Zagrożenie przyjęcia wyższych celów wiążących na poziomie krajowym w zakresie efektywności energetycznej i OZE (na skutek dalszych i silnych nacisków państw promujących takie rozwiązania); 
  

• Brak podkreślenia istoty i wagi rozwoju czystych technologii węglowych w kontekście redukcji emisji CO2; 
  

• Zagrożenie przyjęcia celu w zakresie połączeń międzysystemowych w proponowanej wcześniej wielkości (15%),

Autor: Janusz Piechociński,
Wiceprezes Rady Ministrów Minister Gospodarki